Verhalen 2016
12 december 2016 Fenna Eida (2015)
Hallo Jan en Willy,
Hoe gaat het bij jullie? Ik vond het wel weer eens tijd worden voor een berichtje.
Hier gaat het prima. Ook met Fenna gaat het prima. Vorige week heeft Fenna haar derde blok bij de hondencursus afgesloten en mocht ze nu haar derde diploma in ontvangst nemen. In maart gaan we waarschijnlijk weer verder. In ieder geval hebben we nog twee lessen tegoed. We zijn superblij met onze nieuwe ‘vriendin’. Doeke en Fenna zijn echte knuffelkontjes samen. Die twee kunnen het heel goed met elkaar vinden. Fenna is verder eigenlijk altijd wel ergens bij mij in de buurt. Waar ik heen ga, gaat zij heen. Echt bijzonder hoor. We hebben inmiddels enkele vaste ritueeltjes en Fenna heeft haar manier gevonden om ons iets duidelijk te maken. Zo komt ze regelmatig aan het eind van de dag bij mijn bureaustoel zitten. Niet liggen, maar echt demonstratief zitten. Ze wil dan duidelijk aandacht. Als ze die niet krijgt (soms geef ik het met opzet niet). Dan springt ze met haar voorpoten op de leuning en als er dan nog geen reactie komt dan gaat ze blaffen…..! Ik weet inmiddels dat dit haar manier is om aan te geven dat ze honger heeft. Ze loopt dan voor mij uit naar haar bakje en gaat braaf zitten wachten tot ik er wat in doe. Ze eet vervolgens niet want ze duldt geen pottenkijkers….! Ze begint pas als iedereen zich weer heeft afgezonderd. Ander vast ritueel en die vind ik echt zo prachtig….elke week wanneer ik met Gerbrig van haar ponyles terugkom wordt de pony uitgeladen en de spullen weer in de schuur gelegd. Fenna is dan meestal al in de schuur en komt dan dolenthousiast ook lekker mee naar buiten. Zodra de klep van de trailer dicht gaat rent ze naar de auto en wil ze beslist mee op de passagiersstoel om auto en trailer weer in het hok te zetten. Ze springt zo in de auto en gaat zo trots als een pauw in de auto zitten. Zo prachtig!
Ook ’s ochtends is het prachtig te ervaren dat je een hond in huis hebt. Zodra ik op sta, komt zij ook tevoorschijn. Je ontkomt er dan niet aan om haar even een dikke knuffel te geven. Ze loopt je toch wel gewoon voor de voeten. Ze gaat ook braaf mee naar de trap om de kids te roepen. Ze staat er al bij te wachten. Prachtig hoe slim de honden eigenlijk zijn. Begroetingen van Fenna gaat nog steeds, of liever gezegd….steeds meer gepaard met dikke slikken om ons gezicht. Ze is gek op ‘kusjes’ geven. We worden er soms gek van. Het leidt steevast tot grote giebelpartijen tussen ons en Fenna!
Trekken aan de riem is nog steeds aan de orde maar wordt al wel wat beter. Als we langere wandelingen buiten het erf maken dan durf ik het inmiddels ook wel aan om haar een stukje los te doen, maar alleen als ik weet dat er niet al te veel fietsers voorbij kunnen komen. Ze blijft wel een stabij natuurlijk en wil maar wat graag lekker vooruit rennen en de boel verkennen. Ze heeft dan soms nog wel iets te weinig zin om aan de kant te gaan, maar ze luistert goed als ik haar vraag te wachten.
Op het erf blijven is nog wel een issue. Tijdens haar loopsheid, onlangs in oktober ging ze er een paar keer vandoor. Dat was dus een duidelijke les…..!
Ze gaat eigenlijk ook alleen van het erf als er even geen toezicht is. Als ik er zelf bij ben weet ze precies dat ze het draadje wat bij de oprit ligt niet voorbij mag.
Het ondeugende is er inmiddels wat af. Ze blijft inmiddels redelijk goed van onze spullen af. Ze mag nog wel heel graag even in de prullenbak onder mijn bureau neuzen en soms iets meenemen maar schoenen, telefoons e.d. blijft ze inmiddels van af. Opspringen bij visite is al een heel stuk minder en kunnen we goed corrigeren wanneer ze het toch een keertje zou doen. Als visite haar direct al veel aandacht geeft dan kunnen we het ook bijna niet voor zijn.
Fenna heeft tegenwoordig trouwens ook uitgevonden dat het best gezellig is aan de etenstafel. Soms zit ze heel parmantig op een stoel erbij. Ziet er best grappig uit. De kids hebben goede instructies…..niet iets lekkers geven op dit soort momenten…..hahaha.
Liefs, Johanna, Fenna en de overige gezinsleden!
29 oktober 2016 Fokkersdag Lobke
Vandaag werd het 1e nestbeoordeling van Lobke. Ketut, Bentley, Fenna, Hikke, Franca, Emke en Eefje waren naar Zutphen gekomen. En natuurlijk Alger en Lobke. Het was een gezellig weerzien. Hier het verslag(je) van het totaalbeeld van het nest: Wisselende honden, dus geen homogeen nest, verschillend in maat, en in koptype. Sterk wisselende verschijningen, wel allemaal duidelijk stabij’s met een plezierig karakter.
Na een groepsfoto die we allemaal thuis gestuurd krijgen, een kop koffie en het bespreken van de verslagen gingen we voldaan naar huis. Leuk was ook nog dat Henk en Marja van Jesse (2007 – 2014) er ook waren. Zij hebben nu Joppe. Joppe is een zoon van Bente is weer een dochter van Sietske. Ook Bernard was er met Baike (2009). Baike heeft vorige jaar een nestje gehad en dus was zij ook aanwezig voor een nestbeoordeling. Was heel mooi om Henk, Marja, Dick en Janneke weer te zien. Marian heb ik niet gesproken die moest met Aike Jesse (2008) eind van de middag maar voor een beoordeling. Helaas zijn de foto’s niet geweldig maar ik heb wel even een album gemaakt. Kijk maar in het fotoboek.
29 september 2016 Meike (2006)
Hallo Willy
Hieronder (zie fotoboek) een selectie van de veel te veel foto's die ik van Meike maak. Stuk voor stuk laten ze zien dat we samen nog iedere dag genieten. Op zich mogen we zeker niet klagen, zeker niet als ik het vergelijk met een jaar geleden toen ze echt heel slecht liep. Nu is mijn grootste probleem dat ze af en toe iets te veel lol heeft en daardoor net over de grens heen gaat. Dan is het gewoon een paar dagen verplicht rustig aan en wat extra medicijnen. Tot nu toe was het steeds zo dat ze een dag later eigenlijk weer normaal kon lopen. De kar die vindt ze helemaal prima. Als we naar het bos gaan geeft ze zelf aan dat ze in de kar wil en heeft ze vanuit de kar dikke pret. Ze is overigens niet de enige stabij met kar. Op de camping in Zwitserland kwamen we er nog een tegen die was al 14 jaar oud en genoot net zo van het wandelen als Meike. Sinds vorig jaar zwemt ze in het diepe, maar eigenlijk alleen als ik met haar mee het water in ga. Dan zwemt ze zo goed dat ik nog steeds verbaast ben. We hebben dit jaar samen gezwommen helemaal geweldig vond ze dat... en ik ook! Hoop nog een tijd van haar te genieten!
Groetjes Nelly en een poot van Meike
10 september 2016 Puppyterugkomdag (2015)
Alle pups waren er behalve Ewart Ketut. Het is nu 4 weken geleden dat hij geopereerd is en het gaat goed met hem. Op de fokkersdag 29 oktober zal hij wel aanwezig zijn.
Het was een heerlijk dag, mooi weer, gezellig, lekker gewandeld. Niet een van de honden heeft het hazenpad genomen. Alleen het was warm en toen we bij het Westerveen aan kwamen was Papa (Alger) zo slim om even een het heerlijke een duik te nemen in het water. Ik weet niet wie er allemaal in gegaan zijn maar Lobke heeft nu nog af en toe zwarte klitjes met veenprut ondanks dat ze thuis afgespoten is met water.
De honden zijn allemaal lekker vrij. Sommige moesten even wennen dat ze op een andere plek waren en dan ook nog met zoveel honden. Het is geen homogeen nest zeer zeker niet maar wel allemaal mooie vachten. De heren waren aan elkaar gewaagd maar geen gevechten. Het was wel duidelijk dat Pap Alger de leider was bij de mannen, hij accepteerde niet dat de broers haantjes gedrag vertoonde. Herkenning was er niet denk ik, het was meer wat gezellig allemaal dezelfde ras. Ik weet zeker dat de honden heel veel plezier gehad hebben.
8 september 2016 Ewart Ketut (2015)
Dag Allemaal, Ik wil jullie allemaal heel veel plezier wensen komende zaterdag.
Met Ketut (Ewart) gaat het goed. Het is nu 4 weken na zijn operatie en hij herstelt goed.
We zijn van plan om naar de fokkersdag in Zutphen te gaan, misschien dat we een aantal van jullie dan zien?
groetjes, Kirsten, Janneke en de kinderen
7 september 2016 Eida Fenna (2015)
Ik ben hedenmorgen weer met Fenna naar de dierenarts geweest voor haar enting. Tevens weer even een check-up gedaan. Ook om de gegevens van de fokkersdag (gezondheidsenquête) helder te hebben. Fenna deed het uitstekend en was volgens de dierenarts kerngezond. Hoera. Ze woog nu 20,4 kg en dat was heel erg goed volgens arts en assistent. Dus ik ben blij Tot zaterdag. Groet, Johanna
3 september 2016 Emke (2015)
Emke beste teef op de show in Rotterdam, haar 1e kampioenspunt is binnen
29 augustus 2016 Elbrich Franca (2015)
Hoi Willy, We verheugen ons op zaterdag de 10e. We gaan aanvullend door naar Texel. We hebben beide honden bij ons, maar even kijken of het voor onze bijna 13 jarige Fiep niet te veel is om ook aan te sluiten bij het nest. We komen met z'n tweeën en de twee honden dus.De grote benches bevallen heel goed. Franca kan nog wel pittig zijn bij trekken aan de riem. Behendigheid vindt ze heel leuk.
Tot zaterdag de 10e. groeten ook van Frans, Florien
14 augustus 2016 Eard Bentley (2015)
Hallo Willy en Jan, hier eindelijk een bericht uit Didam.
We hebben een boel moeten regelen met familie omdat 10 sept bij ons een familiedag gehouden zou worden. Deze is na lang onderhandelen verschoven naar 4 sept en we kunnen daarom 10 sept aanwezig zijn op de puppy terugkomdag. Met Bentley gaat het prima, hij is erg groot geworden, wel kost het heel wat moeite om deze eigenwijze heer onder appel te krijgen en te houden. Ook naar bezoek of voorbijgangers tijdens het wandelen is het soms een ongeleid projectiel. Tot 10 sept.
groetjes Jan Brandts.
11 augustus 2016 Ewart Ketut (2006)
Hoi Willy, Vandaag is Ketut geopereerd, de operatie is gelukkig goed gegaan. Hij is wel heel suf nu en heeft volgens mij ook veel pijn, dus de komende tijd gaan we hem lekker vertroetelen. Hij moet 2 weken complete rust en daarna langzaam alles weer gaan opbouwen. Groetjes Kirsten
4 augustus 2016 Feike (2006)
Dank Willy voor je bericht. Het is triest te lezen, dat weer 1 van de broertjes (Kip), zusjes er niet meer is. Dat er dan weer een lege plek in huis is, kan je voelen in je hele lijf. Tenminste zo is dat bij ons al een aantal keren gevoeld. WE voelen ons nog zeer bevoorrecht, dat wij onze Feike nog in ons midden hebben. Ook hij heeft artrose in zijn rechterpoot en we geven hem nu twee maal daags een halve pijnstiller. Niettegenstaande dat geeft hij de laatste tijd toch sterkere signalen, dat hij er last van heeft. De onderste foto van Kip is sprekend, wat betreft uitstraling onze Feike. Twee druppels water. Feike krijgt vele mannen op de knieën, die dan met hem knuffelen. Wanneer ze naar zijn leeftijd vragen, dan zijn de mensen verrast, dat hij 10 jaren jong is. Dit zendt hij vooral door zijn uitstraling uit en spelen met andere honden doet hij wel, maar niet meer zo uitbundig.
Wij kunnen nog lekker met hem lopen en in het voorjaar toch nog 2á 3 uur in de heuvels van Limburg met hem aan de wandel.
Hoezo, verwend worden met onze Feike, die we bij jou konden en mochten halen. We zijn er nog heel blij mee. Wie weet komen we nog een keer in de buurt langs. Lieve groeten, Fenny en Sip.
3 augustus 2016 Eefje (2015)
Dag Willy, De puppy terugkomdag staat groot genoteerd op de kalender. Iedereen is zeer benieuwd hoe Eefje zal reageren op het weerzien van haar broers en zussen. En we zijn natuurlijk benieuwd of ze allemaal net zo mooi, zo lief, zo braaf en zo ondeugend zijn als Eefje.
Wij zijn zeer verguld met Eefje. Afgaande op de verhalen van de anderen is ze vergelijkbaar met hen. Ze is heel lief en is erg graag buiten met iemand aan het wandelen, fietsen, spelen of rondhangen. Ze blijft alleen niet altijd op het erf. Als we haar niet goed in de gaten houden glipt ze stiekem er tussenuit om op avontuur te gaan. Hier is natuurlijk ook erg veel te beleven. Als we haar niet terug kunnen vinden in het bos van ‘t Warmelo of bij Anouska (haar vriendinnetje de herder) komt ze op zich altijd wel terug na ongeveer een half uur of drie kwartier, maar ja... de actieradius breidt zich natuurlijk uit. Nu hebben we dan ook een PetSafe draad geïnstalleerd waarmee we haar beter kunnen leren om op het erf te blijven.
Net als bij de andere honden hoeven we al steeds minder te spreken over Eva Molesta: de meeste opladers blijven heel, de hoek van het tapijt is niet meer de klos, de meeste schoenen blijven ongedeerd. Favoriet blijven wel naast haar eigen speeltjes de Jenga blokjes, slippers en pingpong balletjes.
Eefje is wel heel leuk in het aangeven als ze iets wil. Als ze wat met je wil doen komt ze je uitnodigen door met haar neus even tegen je been te stompen. Kan ze niet meer wachten, dan gaat ze uiteraard blaffen en met haar neus op de grond en kontje omhoog staan. Wanneer haar water op is gaat ze bij de bak staan en geeft een enkele blaf. Heeft ze een trofee in haar bek (liefst een verboden voorwerp) dan rent ze parmantig langs met haar kop omhoog en staart in een krul omhoog - echt onze super favoriete houding! Als we afwijken van de gewone tijden van het uitlaten en Eefje heeft hoge nood, dan geeft ze dat ook goed aan waardoor er eigenlijk geen ongelukjes in huis hoeven plaats te vinden.
In het contact met andere honden is Eefje best onderdanig. We hebben een paar Duitse Staande Langhaar in de buurt waar ze groot ontzag voor heeft. Meestal gaat ze zitten en wacht een eventueel contact van de andere honden af. Doorgaans is dat contact er niet, aangezien de honden onder streng gezag staan en één van de twee veel te wild is in het spelen. Laatst was deze hond echter alleen met haar baas op stap en konden ze toch even snuffelen en rond elkaar lopen. Dat verliep eigenlijk heel goed. Met honden die kleiner zijn dan zij speelt Eefje graag, maar als ze net zo groot of groter zijn dan Eefje dan gaat de staart omlaag en wordt ze wat onzeker. De grote uitzondering op deze regel is haar vriendinnetje Anouska. Deze Duitse herder is een week ouder dan Eefje, maar inmiddels qua postuur een flink slag groter. Eefje doet echter niets liever dan met Anouska rennen, dollen spelen. Anouska is doorgaans heel vriendelijk voor haar en laat zich regelmatig vallen, waardoor Eefje boven haar staat en de baas mag spelen. Als het menens is heeft Eefje natuurlijk niets te vertellen. Dan is de herder zoveel sterker en venijniger! Maar dat gebeurt niet vaak en als ze niet zo’n zin heeft om te spelen met Eefje is dat snel duidelijk en gaan we gewoon verder. Wat heel leuk is aan Anouska is dat ze Eefje leert zwemmen. Eefje gaat zelf niet snel verder het water in dan haar buik, maar Anouska is dol op zwemmen en als ze samen spelen gaat Eefje ook echt zwemmen. Zelfs als wij in het water zijn en haar roepen komt ze niet zo snel, maar ze vindt het niet erg als we haar onder haar buik het water in dragen en haar een stukje laten zwemmen. Lang blijft ze dan niet. Ze heeft liever vaste grond onder de voeten!
Van de jongens moet ik je nog een eigenaardigheid van Eefje vertellen. Aanvankelijk hebben we Eefje de hondenbrokken van Prins gevoerd. Dat ging eigenlijk prima, maar bij de overstap naar de junior versie verloor ze na een paar weken de zin in de brokken. Ze at ze wel, maar liet ze ook rustig staan. We hebben toen een ander merk gekocht en dat eet ze veel liever. Aangezien we het zonde vinden om de oude brokken weg te gooien maken we die gewoon op, maar gemixt met het nieuwe voer. Elke keer als Eefje nu haar voer krijgt, tuit ze haar lippen om drie lekkere brokjes mee te nemen naar de kamer en daar op te eten – let wel: daar zit niet één vies brokje bij! Soms loopt ze nog een tweede keer met een lekkere buit en daarna eet ze gewoon alles op in de keuken bij haar voerbak.
Dat was het Willy. We gaan nu twee weken vakantie vieren en als we terug zijn duurt het nog maar een paar weken voor we elkaar zien.
Tot binnenkort! Namens ons allen, Ingrid Avenarius
20 juli 2016
Sietske, moeder van Lobke, is hier te logeren. Een heerlijke makkelijke hond. De relatie moeder en dochter heeft geen hoog knuffelgehalte. Komt Lobke te dichtbij dan is het tot zover en niet verder, te dichtbij dan krijgt Lobke een snauw. Dit gedrag vertoont Lobke naar haar eigen pups. Maar het gaat heel goed, samen wandelen, samen in een bed slapen, samen muizen vangen, samen op jacht en dan samen weer na minuten…. terug.
30 juni 2016 Etske Hikke (2015)
Hi Willy, het gaat hier prima! Hikke is net loops geweest, en dat is allemaal prima verlopen. Ze was heel blij dat ze weer even kon rennen! Verder merk je dat ze al een stuk rustiger aan het worden is. Af en toe is er nog wel een ongelukje in huis qua zindelijkheid, maar ook dat begint echt sporadisch te worden. Voor wat betreft de terugkomdag, wij kunnen dan helaas ook niet i.v.m. familiare verplichtingen... Sorry, het had ons heel leuk geleken!
Gr. Chuck & Judith
27 juni 2016
Hee Willie, wat leuk dat je zo dag organiseert, alleen weet ik niet of wij komen want het valt midden in onze vakantieweken en we gaan misschien nog even weg. Maar als we thuis blijven komen we vast en zeker hoor.
Groetjes Chris en Marja (Alger)
27 juni 2016 Ewart Ketut (2015)
Dag Allemaal,
Ik kan er helaas met Ketut (Ewart) niet bij zijn.
Ik heb die dag het vrijgezellenfeest van mijn broer.
Allemaal heel veel plezier die dag.
groetjes, Kirsten
26 juni 2016 Meike (2006)
Een bijzondere hond en dat is het!
Altijd gedacht dat ik Meike prima begreep, hondentaal is op zich niet zo moeilijk. De meeste zinnen beginnen namelijk met de woorden " ik wil" en daarna zijn er een aantal dingen erg belangrijk...eten, koekjes, mee wandelen, spelen en knuffelen, in het kort gezegd een hondenleven. Meike heeft daarnaast nog de zin " ik heb lol" tenminste dat dacht ik! Nu klinkt het voor mij als waf waf waf.... Waf! Maar de betekenis is afhankelijk van de situatie. Vanuit het karretje betekend het gewoon Sneller sneller sneller...baasje haalt in, of ligt op kop. Maar vanuit het water....10 jaar lang dacht ik, onze Meike houdt niet van zwemmen. Wel pootje baden en dan blaft ze waf waf, ik heb lol. Maar nu blijkt ze te roepen " Nelly kom het water in dan gaan we zwemmen" ! Als ik dan mee het water in ga dan zwemt ze als de beste, spontaan een heel stuk uit de kant en terug keer op keer..... Verbaas verbaas..... En ik maar denken, mijn stabij houdt niet van zwemmen.....Genieten!
23 juni 2016 Kip (2006)
Droevig nieuws! Wij wensen Jose en Willem heel veel sterkte!
Lieve Willy en Jan,
We mailen jullie met een heel verdrietig bericht.
Vandaag om 17.00 uur hebben wij KIP in (moeten) laten slapen.
Het was op....... KIP had zoveel last van zijn artrose, knieën, heupen, kruisbanden, meniscus, dat hij niet meer kon rennen door zijn geliefde velden en wei, zwemmen was er niet meer bij.
Hij leverde zoveel in.
Willem en ik zijn altijd gegaan voor zijn kwaliteit van leven, en dat was er niet meer. Hele dagen liggen, pijn van zijn gewrichten, in de auto getild worden......
Het enige alternatief was om KIP aan de opiaten (morfine achtige medicatie) te zetten. Daar waren wij het samen roerend over eens: dat niet!
Onze allergrootste onvoorwaardelijke vriend hebben we vanmiddag terug gegeven aan de natuur en begraven onder de kastanjeboom op zijn geliefde Horzik.
We zijn ongelooflijk verdrietig maar hebben genoten van KIP.
Hij was een kadootje voor ons en de allerliefste hond die er was.
Nog wat mooie plaatjes, ook voor jullie, ter herinnering aan deze geweldige onvoorwaardelijke kameraad.
Hartelijke groeten uit Brabant, Jose & Willem.
23 juni 2016 Eida Fenna (2015)
Helemaal leuk Willy.
Ik heb de datum genoteerd. Geen belangrijk concours of fok dag die dag (hoe is het mogelijk). Wel een leuke polowedstrijd op het landgoed van Ule Haarsma in Rijs. Iets nieuws en unieks waar ook Friese paarden een bescheiden rol zullen gaan spelen.
Lijkt me erg leuk om de andere honden ook weer eens te zien. Ze zullen het vast geweldig vinden.
Hier gaat het goed. Fenna is nog steeds een dikke sloper. Mijn spullen op mijn bureau zijn echt niet veilig en ook slippers (of andere schoenen) moeten we veilig opbergen anders heeft mevrouw ze allang gesnapt.
Voorlopig nog één les van de puppycursus en dan in september weer verder met blok 3.
Fenna vind het heerlijk om thuis bij ons achter de boerderij naar het land te gaan. Ze mag dan vanuit de schuur los. Ze springt en danst om mij heen wanneer ze in de gaten heeft dat we daar heen gaan. Soms wil ik wat sneller en ga ik op de fiets mee. Fenna sprint om de boerderij heen en als ik niet genoeg opschiet komt ze me gewoon ‘halen’. Altijd effe checken of mammie wel meekomt
Gisteren zag ze een haas. Ze vloog er achteraan. Jammer voor haar dat de haas sneller was en door de sloot naar het volgende perceel ging. Fenna gaat nog niet zelf in een sloot. Toch is ze wel gek op water. Als er ergens een tuinslang of douchekop aan staat, wil ze er wel onder of van drinken. Fenna is zelfs al eens mee geweest onder de douche met Gerbrig. Hondenshampoo erbij, prachtig, ze vond het allemaal best.
Wandelen gaat ook steeds beter. Hoewel we dat dus niet zo heel vaak doen, waardoor we eigenlijk veel te weinig oefenen met ‘naast of close’ of wat men de honden dan ook maar leert. Bij mij leert ze ‘links’ zodat ze altijd links van mij moet lopen. Dat gaat goed en wanneer we eventjes onderweg zijn, blijft ze mooi naast mijn been lopen.
Ik heb sinds vorige week even overgestapt op een ander voermerk. Ze was niet al te happig op haar andere brok en de winkel waar ik ze altijd haal was dicht. Dus uit nood even wat anders. Ze at ze vooral in het begin zeer goed. Nu is het alweer net als anders. Ze eet wanneer ze zin heeft. Ze ziet er in mijn ogen goed uit, dus ik laat het maar zo.
Tot de volgende keer maar weer!
Johanna
22 juni 2016 Egge Tobbe (2015)
Hoi Willy, Het gaat heel goed met Tobbe. Hij is vrolijk, energiek en heel goed gesocialiseerd. Een groot feest. Wij proberen zeker te komen. Hartelijke groet, Rogier
22 juni 2016 Elbrich Franca (2015)
Willy, dank je wel voor de uitnodiging!
'k Heb het genoteerd. We proberen te komen.
We genieten erg van Franca.
Groet Frans en Florien
19 juni 2016 Elbrich Franca (2015)
Eindelijk heb ik eens tijd tijdens de vakantie om te vertellen hoe blij we zijn met Franca. Franca ontwikkelt zich tot een aanhankelijk sociaal hondje dat goed gaat luisteren en allang niet meer zo erg trekt aan de riem. Na het diploma van de puppy cursus zit ze nu op behendigheid. Ze vindt dat heel erg leuk. We zijn nu op vakantie in Zwitserland ze geniet van het wandelen in d bergen. Helaas wel veel teken. Ze heeft hier geen vrije uitloop zoals thuis en moet dus aan de riem poepen en plassen maar ze past zich heel goed daaraan aan. Het opspringen is nog wel een lastig trekje. Ze bedoelt het niet kwaad maar een vreemde zit niet te wachten op een lik in het gezicht of in de nek. Ze ontsnapte gisteren uit de auto om te jagen achter een kat aan maar kwam gemakkelijk weer terug. Haar wagenziekte is bijna over. Alleen bij heel veel haarspeldbochten dan heeft ze er nog last van. Ze is groot geworden. Ze is al een keer loops geweest onlangs maar heeft daar niet veel last van. We moeten over op een grotere bench maar dat doen we graag. De verhouding met de oude Fiep (12 en half jaar) is vaak ontroerend. Ze gunt haar ook haar bot. Fiep vindt haar regelmatig veel te speels maar het is allemaal beheersbaar door de rustige natuur van Franca. Fiep is ook wat opgeleefd door de uitdagingen van Franca. We hopen op nog een paar jaar samen.
Veel groetjes van Frans en Florien
21 april 2016 Eida Fenna (2015)
Zo, het is wel weer eens tijd voor een verslagje vanuit Friesland.
Fenna, heeft vandaag een indrukwekkend avontuur beleefd. Ze is er nu nog van onder de indruk……
Hedenmorgen liep alles net even anders dan anders. Pony Randy was al in het land gebracht. Fries paard Meinse kwam iets later omdat ik hier nog een vliegendeken op moest leggen. Toen ook hij naar buiten werd gebracht ging het even mis. Pony Randy ontsnapte uit de weide terwijl ik de draad los had. Ze sprintte direct richting openbare weg en zag daar lekker vers gras. Ik kon haar niet direct pakken. Hij vluchtte vervolgens naar het land van de buurman (gelukkig maar). We konden de pony daar wel even laten vliegen. Die hield na een tijdje wel op van rondrennen. Intussen had Fenna (die lekker in de tuin aan het ravotten was, en gezelschap had van onze schoonmaakster, die net de ramen aan het lappen was) in de gaten dat ik achter de pony aan ging bij de buren. Fenna kan maar moeilijk hebben dat ze dan niet mee mag en besliste zelf wel even dat ze meekon. Ze ging via de voordeur naar binnen. Ze kan zelf al de deur openen vanuit de keuken naar schuur (gewoon met de poten op de deurkruk staan, dan gaat de deur vanzelf open). Jammer voor ons was dat juist doordat ik de paarden naar buiten deed, dat de deur vanuit de schuur naar buiten open stond en Fenna dus (zo slim als ze is) gewoon los op het erf kan lopen. Ze vloog gelijk het land van de paarden in. Ze stond heel dapper en fier naast onze Fries. Jeetje, dat was best een prachtig gezicht Friese stabij naast Fries paard…… beiden in opperste parmantigheid loerend naar de rondrennende pony! Maar gut, dit was natuurlijk niet de bedoeling. Schoonmaakster deed inmiddels een poging om Fenna terug te roepen, maar ja, dat helpt niet echt bij Fenna. Ze wilde echt naar mij, maar had ook donders goed in de gaten dat ze de vrijheid had. We lieten haar even (in de hoop dat ze wel terug naar de boerderij zou gaan). Inmiddels was het mij al gelukt om de pony weer te pakken en zo liepen we (Jan was inmiddels ook gearriveerd) weer richting huis. Fenna leek even gezellig bij ons te komen, maar had daarna in de gaten dat ze wel even meer van de omgeving op eigen houtje kon verkennen. Ze liep gewoon de andere kant op. Stak de weg over (goddank geen auto’s die in de remmen moesten) en Fenna wandelde dapper richting haven en school. Ik erheen (geen touw of riem bij hand natuurlijk) en Jan nam de pony mee naar huis. Toen ik ook overstak en Fenna bij me riep kwam ze gelukkig wel direct naar me toe (ze was ongeveer 100 meter verder al). Ze was dolenthousiast en ik nam haar mee (zo goed en kwaad als dat gaat zonder riem etc.). Bij de weg hield ik haar aan de oren vast. Ze kwam keurig mee. Maar toen…..ik kon onmogelijk haar het hele eind naar huis aan haar oren mee naar huis nemen. Ik hoopte dat ze gezellig bij me zo blijven en met me mee zou gaan. Dit ging wel geteld 1 meter goed en toen dacht mevrouw…joepie, ik sprint nog effe. Natuurlijk niet de goed kant op. Deze keer vloog ze het erf op van de buren. Bijna kon ik haar in hun achtertuin opsluiten, maar ja, dat was bijna…..Fenna ontsnapte weer en Willy….je hebt zelf ervaren hoe goed Fenna over hegjes kan springen……dat deed ze nu ook. Er was een niet al te hoog conifeerhaagje bij de buren, ze sprong er zo overheen, maar wat Fenna niet had gezien, was de sloot die daar achter lag. Ze sprong zo een flink eind naar beneden in een smerige sloot. Ze kon er niet zelf uitkomen. Ik hielp haar eruit, wederom moest ik haar oortjes grijpen. Zo, dat was haar eerste (en wie weet ook wel haar laatste) kennismaking met zwemmen…...Pfff, nu nog thuis zien te komen met een druipende hond en nog steeds geen riem of touw. Dan nu toch maar aan de oortjes (jeetje, wat zielig wel, maar ja, eigen schuld). Gelukkig was de schoonmaakster zo slim om Jan te sommeren om een halsband en riem te pakken en deze bij mij te brengen. We zijn thuis gekomen en Fenna moest voor straf eerst maar eens wat opdrogen in de tuin. Ze was het er niet helemaal mee eens, ze wilde dolgraag naar binnen. Bij de komst van een pakketbezorger probeerde ze toch weer naar binnen te glippen, gatsie, ze was nog steeds nat. Maar goed, later op de ochtend was ze droger en mocht ze naar binnen. De rest van de dag (tot nu toe……lees 14.00 uur) is ze behoorlijk rustig en vertoeft alleen in haar bench of haar eigen kussen in het kantoor. We kunnen met recht zeggen…..loopse honden zijn soms niet voor niets loops…….zucht!
Je liet al weten dat Emke en Eefje ook al loops waren. Wat grappig dat ze allemaal zo mooi tegelijk deze fase bewandelen.
Ondanks het ontsnappingsavontuur van hedenmorgen, gaat het verder wel goed met Fenna. Op de cursus gisteravond deed ze alle oefeningen al best goed, met apporteren als favoriet! Wandelen aan de riem is nog steeds drama. Een en al getrek. Ik ben toch maar (tijdelijk hoop ik) overgegaan op een slipketting. Dit gaat een stuk beter. Ze trekt minder en ik beloon haar wanneer ze er zelf voor zorgt dat de riem losjes blijft. We hebben hem nog maar twee dagen, dus even afwachten hoe het over een paar dagen gaat.
Ik heb sinds twee dagen weer een lammetje wat met de fles grootgebracht moet worden. De eerste dagen ben ik dan extra aan het voeden en ga ik er ook ’s nachts uit voor een flesje. Het is dan steevast dat Fenna opstaat en met me mee de schuur in gaat. Ze durft nu wel dichterbij de schaapjes te komen. De moeder van het lammetje heeft geen melk en is best lief. Fenna mag best dichtbij komen van haar.
Dan nog een ander grrrrrrr momentje……ik had een tweetal nieuwe speeltje voor Fenna gehaald (wel goedkoop spul overigens). Ze had het werkelijk binnen een halfuur helemaal kapot gekauwd. Zo jammer. Nu een duurder ding gehaald, dit gaat beter en heeft ze nog niet kunnen slopen. Zo wel even weer genoeg dacht ik zo. Madam houdt ons lekker bezig (hahaha).
Groetjes Johanna
18 april 2016 Ewart Ketut (2015)
Vandaag op bezoek geweest bij Kirsten en Ketut. Wat een leuke hond, prachtige vacht en al bijna net zo groot als Lobke. Ketut heeft last van groeipijnen dus niet rennen. Gelukkig ging het al wat beter maar zoiets heeft tijd en rust nodig. We zijn wel even naar het losloopgebied geweest. Veel honden en mensen. Je kon aan Lobke merken dat dit geheel nieuw voor haar is. Ze heeft in een uurtje meer honden gezien dan we hier in een maand tegen komen. Het was heel gezellig.
11 april 2016 Sietske (2007)
Sietske is een dochter van Femke en de moeder van Lobke Sietske van de Wagenschuur, oma van het nest 2015 is zaterdag op de show in Utrecht de beste veteraan geworden. Hiermee mag ze nu de titel dragen van Nederlands Veteranen Kampioen!
Janneke en Dick van Harte Gefeliciteerd!
10 april 2016 Eefje en Emke (2015)
Deze dames zijn er vroeg bij allebei loops!
7 april 2016 Ewart Ketut (2015)
Dag Willy,
Bij deze een update over Ketut. Hij is een lieve, sociale en vrolijke hond en sinds een maand ook helemaal zindelijk. Super fijn!
Lastige puntjes met hem blijven alleen zijn en meelopen aan de riem, moeten we nog blijven trainen.
Wat ik wel wat zorgelijk vind is dat hij sinds een paar dagen wat mank loopt in de voorpoten en veel afscheiding heeft uit zijn piemel )lees druppels in huis.
Ik ben met hem naar de dierenarts geweest en die merkte dat hij een pijnreactie gaf op beide ellebogen en interpreteerde dat als groeipijn en adviseerde om hem op adult voer te zetten van Prins zodat de groei minder hard ging.
Over de afscheiding had ze te melden dat Ketut voor zijn leeftijd al vroeg rijp is en dat dat druppelen naarmate hij ouder wordt alleen maar meer wordt en adviseerde een castratie.
Vooralsnog zit ik daar niet op te wachten.
Wat is jou ervaring met dit ras Willy omtrent groeipijnen of afwijkingen in de ellebogen?
En wat kan ik er aan doen?
Dezelfde vraag gaat op voor de afscheiding die hij heeft, kan het iets zijn wat samenhangt met puberen of blijft hij dit inderdaad houden?
en zo ja, zijn er nog andere dingen die ik kan doen om het te verminderen?
Mijn reactie:
Hallo Kirsten, Leuk om wat van jullie te horen!
Wat vervelend voor jullie vindt dat het lichamelijk niet zo lekker gaat op dit moment met Ketut.
Ik begrijp heel best je zorgen!
Groeipijnen komt regelmatig voor bij honden die snel groeien in de hoogte of honden die te veel bewegen. Ik denk bij Ketut aan het eerste. En rust! Maar dat is heel moeilijk voor hem en jullie. Beste is om hem aan de lijn liefst een tuig uit te laten. Je hebt hem neem ik aan nog niet naast de fiets lopen toch? Dit heeft tijd nodig.
Ben je bij een “gewone” dierenarts geweest of bij een dierenarts die gespecialiseerd is in orthopedie? Is er een röntgen gemaakt van de ellebogen? Krijgt hij een pijnstiller?
Mijn advies is zeer zeker om hem Primeval Gelatinaat te geven. http://www.paardendrogist.nl/product/280/284/primeval-gelatinaat-puppy/202293?bc=f
Dit adviseer ik bij puppy’s met bewegingsproblemen. En hoor daar goede resultaten over.
Ik zou z.s.m. met Primeval Gelatinaat Puppy beginnen. De link die hier boven staat daar kun je het ook bestellen (daar werk ik). Maar misschien kun je het bij jullie ook wel bij de dierenspeciaalzaak kopen. Laat je niet verleiden door iets anders dan dit. Dit is het beste product voor jonge honden.
De afscheiding daar weet ik eerlijk gezegd niets van. Weet wel dat het voorkomt maar wat en hoe durf ik niet te zeggen. Maar ga zeker even hier naar informeren.
Reactie Kirsten:
Fijn om wat van je te horen en tips te krijgen. Ik heb Ketut niet naast de fiets lopen hoor dus geen zorgen. Het gaat ondertussen een stuk beter met hem. Ik heb hem al een week op veel rust en alleen maar lopen aan de riem voor het hoognodige plasje en poepje. Dat werpt zijn vruchten af want hij loopt bijna weer helemaal gewoon. Ik ben met hem bij een gewone dierenarts geweest, ik heb daar een pijnstiller-ontstekingsremmer mee gekregen. Ik heb ook de Primeval gehaald en doe dat nu dagelijks bij zijn eten.
2 april 2016
Emke heeft meegedaan in de puppyklasse op de Clubmatch in Zutphen. Ze werd 1e bij de Teven Puppyklas. Gefeliciteerd Evelien en Liesbeth!
Uitslagen vindt je op https://www.nvsw.nl/uploads/UITSLAGEN%20STABIJHOUNEN%20CM%202016.pdf
1 april 2016 Meike (2006)
Hallo Willy, we zijn weer thuis en hebben dus weer goed internet. Mooi verhaal wat je geschreven hebt over het eerste nest van Femke. Ik was het totaal vergeten van dat vlees. Wat mij erg bij is gebleven is het eerste contact, dat toen ik jou zag er direct een klik was en ik heel zeker wist dat het goed was. En daarnaast het verhaal van de door Femke gestolen eieren met Pasen. Meike is nog steeds wild op eieren. Ik was gisteren met Meike bij de dierenarts, om medicijnen te halen en ik neem Meike dan gewoon mee. We hoefde niet met de auto maar mochten weer lopen er naar toe. Het gaat echt goed met Meike, afgelopen zondag heeft ze achter Kiki aangerend echt genieten. Was bang dat ze last zou krijgen maar ze had zo'n plezier dat ik dacht dan maar een extra tablet vanavond. Ze heeft er helemaal geen last van gehad. De dierenarts was ook super tevreden ze gebruikt nog maar 1 tablet per dag i.p.v. 4 en af en toe mag ik een dag overslaan. Lopen aan de lijn kan ze nu weer langer dan een uur. Ik hoop dat ik haar nog een tijdje bij me mag houden.
Groetjes Nelly en een poot van Meike
28 maart 2016
Vandaag bezoek gehad van Johanna met Eida Fenna en Liesbeth, Evelien met Emke. Johanna en Liesbeth hadden niet wetend van elkaar mij een berichtje gestuurd of het ons uitkwam dat ze met hond vanmiddag konden komen. Nou geen punt toch, dan maar even samen. Twee zusjes die op elkaar leken en toch weer niet! Prachtige koppen, mooie vachten. Lobke was veel milder naar beide honden toe dan voorheen. We hebben heerlijk met Lobke, Fenna en Emke Westerveen rond gewandeld. Lobke liep met ons mee en de andere twee hadden alleen oog voor elkaar. Veel rennen, spelen en ravotten. Die twee zullen wel heerlijk slapen vannacht. Het was gezellig en zeker voor herhaling vatbaar!
15 maart 2016
10 Jaar geleden is ons eerste nestje geboren van Femke en Kanne. 7 pups zijn er geboren. Keedy, Feike, Kiek, Meike, Femke, Kip en Vledder die helaas zijn 10e geboortedag niet meer mee mocht maken.
Wat een leuke tijd was het toen wat ik me herinner. Heel druk, veel mensen over de vloer. Maar zo genoten!
Els en Marga, elke twee week kwamen ze naar Peest. Als het aan hun lag waren ze elke week langs gekomen om Keedy te knuffelen.
Sip en Fenny, die dachten dat ze eigenlijk te oud waren voor een hond maar hun kinderen hadden hun beloofd dat als er wat gebeurde dat zij dan voor Feike zouden zorgen.
Flip en Mileen, met hun oude camper vanuit Noord-Holland kwamen en eerst totaal geen interesse hadden in het nest. Na het eerste bezoek was ik niet zeker van of zij wel de juiste mensen waren voor een pup. Maar na een telefoontje werd het duidelijk. Ze hadden hun stabij pas laten inslapen en nu ze het nestje zagen was dat op dat moment best moeilijk.
Kiek is herplaats, i.v.m. het overlijden van Flip en dementie van Mileen, naar Hetty in Nijmegen war hij het heel erg naar zijn zin heeft.
Hans en Nelly, Nelly heeft astma. Veel in beweging is dan goed voor haar en daarom wilden zij Meike. Ze kwamen een keer op bezoek en toen regende het zo erg. Ik had een pannetje met vlees op het vuur staan voor de pups. Jan vroeg of ik hem even kon helpen in de schuur. Nooit weer aan het pannetje gedacht. Hans en Nelly kwamen en ik nam ze mee naar binnen en het was allemaal rook, vlees in het pannetje was verbrand! Nelly kon niet in huis, kon ook niet naar de schuur i.v.m. de paardenlucht en buiten was de wereld ook klein door de regen en mist. Optie was dat ze in de auto moest wachten tot dat ik het hele huis gelucht had. Afschuwelijk! Gelukkig is alles goed gekomen.
Ronald en Marianne, die bij ons kwamen om een paard te kopen en die helemaal weg waren van Femke en die graag dan een pup van haar wilden hebben. Ze hebben die dag het paard gekocht waar ze veel succes met hebben gehad. En later kwamen ze voor Vledder.
Monique, helemaal uit Zwitserland om Femke op te halen. Monique was op die dag ook nog ziek maar is dapper met Femke als handbagage in het vliegtuig gestapt.
José en Willem, ik moest hun vertellen dat zij de laatsten waren die in aanmerking kwamen voor een pup en dat zij geen keuze meer hadden. Och zei José “maakt niet uit het is een cadeautje dat ik een pup mag krijgen.
Wat wisten we (Jan en ik) toen van een nest pups. Weinig, we zaten er heel onbevangen in. Na 5 nesten van Femke en 1 van Lobke hebben we veel ervaring gekregen. We zijn bewuster van de risico’s die een bevalling kan hebben en van een pup die opgroeit bij ons. De nazorg naar de nieuwe baasjes zijn hetzelfde gebleven.
Wel vindt ik door de jaren heen dat men nu veel anders een pup uit gaat zoeken dan 10 jaar geleden. Door de vele informatie van het sociaal media hebben de mensen nu veel meer eisen, kennis maar ook de onzekerheid of het wel goed gaat komen met hond, baas en fokker.
Als fokker moet je veel meer uitleggen waarom jij het op jouw manier doet en dat deze anders is dan men gelezen heeft. Je moet men echt overtuigen dat je het beste voor heeft met je nest.
Voordeel is dat je veel leuke verhalen, foto’s e.d. ontvangt van de hondjes.
Gelukkig hebben wij in deze 10 jaar geen enkele problemen gehad met de baasje van de honden die wij gefokt hebben. Van de 5 nesten die Femke gefokt heeft zijn er in tussen 3 honden overleden en 2 herplaats en enkele zullen best wat ouderdomsproblemen hebben.
15 maart 2016 Keedy (2006)
Ha Willy en Jan, Vandaag is Keedy – als oudste pup van Femke – alweer 10 jaar geworden. Zie aan de foto’s hoe mooi ze nog is..
Ze doet het nog heel goed, geen klachten en rent nog altijd gezellig met Luna mee op de hei. Ze is/wordt op oudere leeftijd bang voor auto’s en gekke geluiden maar dat zal er allemaal bij horen.
We zijn benieuwd hoe veel van dit eerste nest nog in leven is.
Lieve groet, Els, Marga, Keedy en Luna (dochter van Keedy)
13 maart 2015 Eida Fenna (2015)
Hoi Willy en Jan, het is vandaag precies een half jaar geleden dat jullie Lobke beviel van een nestje prachtige pups. Wat vliegt de tijd!
Tijd om eens te kijken hoe een half jaar ontwikkeling is gegaan en wat één van die telgen van Lobke x Alger allemaal beleefd…..
Fenna groeit heerlijk door. Van die klein pup is echt niet veel meer over. Het wordt al een echte dame….en wat voor eentje.
Fenna is eentje met een karaktertje hoor. Ze is superslim maar ook heel ondeugend en vooral eigenwijs. Ze probeert ons lang uit, gewoon kijken tot hoever ze kan gaan.
Aangezien we hier op een boerderij wonen, is het niet zo dat we met enige regelmaat met haar aan de lijn gaan wandelen. We hoeven hier maar een deur open te doen en ze heeft alle vrijheid richting tuin of schuur. Die keren dat we dan wel gezellig een wandelingetje willen maken, gaan dan ook nog niet helemaal zoals ik voor ogen had. Ze kan enorm aan de riem trekken en weet niet hoe snel ze onze oprit op moet gaan of het loopje richting school (hoera…..veel kinderen die haar aandacht geven…J) moet bewandelen. Betreffende het lopen aan de lijn moet ik dus even helemaal terug naar af. Ik ben nu met grote regelmaat aan het oefenen in de schuur of op het erf. Ze moet haar aandacht bij mij houden en zich niet laten afleiden door andere verleidingen in haar omgeving. Het zal tijdens de oefeningen een grappig gezicht zijn wanneer ik al babbelend (om haar aandacht te houden/krijgen), twee meter voorwaarts, dan weer links, dan weer rechts of toch maar weer terug enz. ga. Fenna volgt dapper, dus dat begin is er wel, maar onze vaste loopjes gaan nog wat moeizamer. We werken eraan.
Afgelopen weekend was het weer even heel erg prachtig weer, dus tijd om een wandeling op onze landerijen te maken. Fenna mag dan wel los. Nou dat heeft ze donders goed begrepen. De eerst tien minuten hoef ik zeker niet op haar aandacht te rekenen. Ze vliegt vooruit, jaagt achter een vogel aan (deze keer was de scholekster de pineut). Ze sprint ook gelijk naar de slootkant, ze is er druk aan het snuffelen, maar in het water gaat ze (nog) niet. Het snuffelen was deze keer nog meer dan andere keren. Ze ging mij ook erg ver vooruit. Toen ik aan het einde van ons betonpad wachtte op haar, kon zij nog een perceel verder. Het perceel eindigt tegen de vaart en ook daar was Fenna al even in de rietkraag gedoken. Ze kwam toen (gelukkig) wel uit haarzelf terug bij mij. Op de terugweg waren wederom enkele vogels de sigaar en moesten ze rap wegwezen voor haar. Ik ben erg benieuwd hoe lang het nog gaat duren voordat Fenna met een of ander dier komt aanzetten. Ik zie het nog wel gebeuren.
Wat ik wel een goede zaak vind, is het feit dat Fenna eigenlijk niet onze koeienstal in durft. Ze is bang van de koeien en anders om ook. Beter zo! Fenna ziet het echter wel zitten om heerlijk los op ons erf te mogen lopen. Daar zijn wij hier nog niet zo van gecharmeerd. Ze is soms zo eigenwijs dat ze zomaar effe op onderzoek uit gaat en dan niet gemakkelijk bij ons terug komt. We moeten nu eerst met haar ‘aan het werk’ betreffende het aangeven van de erfgrenzen. Als het voorjaar doorzet, is dat het eerste wat ik verder met haar wil gaan oefenen.
Op de puppycursus gaat het goed. We hebben het eerste blok van tien lessen gehad. Het ophalen en terugbrengen van het apporteerblokje vindt ze erg leuk en kan ze echt heel goed. Blijven zitten wanneer ik dat vraag vergt wat meer inzet van haar….ze is veel te actief en wil gezellig met me mee wanneer ik weg stap…… Verder is Fenna gek op kauwen. Ze heeft al heel veel dingen aangevreten. Soms dingen die echt voor haar waren, maar met regelmaat ook dingen die niet voor haar bestemd zijn. Vooral op maandag, wanneer de kleine oppaskindjes er zijn, moeten we oppassen. Er ligt dan extra veel speelgoed over de vloer wat ze maar wat graag stiekem meepikt en dan ergens rustig op een deurmat gaat liggen aanknagen. Ze springt ook zo bij de tafel of het aanrecht omhoog om te kijken of er nog iets te halen valt (zucht). Fenna is verder nog steeds een ster in het enthousiast begroeten van visite. Iedereen wordt vrijwel standaard onthaalt met een paar voorpoten tegen diens borst. Ze weet dondersgoed dat het niet mag en we zijn ook erg druk bezig om dat eruit te krijgen, maar het heeft even wat tijd nodig geloof ik.
Verder is ze echt wel een schatje hoor. Doeke en Fenna kunnen het echt heel goed met elkaar vinden. Ze houden beide wel van een beetje stoeien of knuffelen en doen dat ook met regelmaat. Fenna heeft er sinds haar komst hier inmiddels een gewoonte van gemaakt om ’s avonds naast mij op de vloer te gaan dutten. In de loop van de nacht gaat ze naar haar bench en blijft daar de hele nacht. ’s Ochtends als Jan als eerste op staat blijft ze lekker liggen en zodra ze mij hoort (of mijn wekker) komt ze in de slaapkamer en gaat weer naast me liggen, of (als ik pech heb) springt ze bij het bed omhoog en krijgt ik een natte lap in mijn gezicht. Ook goedemorgen….
Nou, zo weer even een update van onzer zijde. We beleven natuurlijk nog veel meer dingen. Een volgende keer, (deze keer wat sneller dat de vorige tussenperiode….), weer meer verhalen en belevenissen.
Groet, Johanna en de rest van het gezin hier!
6 maart 2016 Emke (2015)
Emke heeft gisteren haar eerste show gelopen. De keurmeester was zeer gecharmeerd van haar en kreeg een predicaat Zeer belovend, en de beste jongste pup. Ze mocht eind van de dag ook mee lopen in de erering met alle beste pups van de show en hierbij was ze geselecteerd bij de beste 6. Maar net niet in de prijzen.
Beoordeling: 5 Maanden jonge dame voor leeftijd zeer fraai ontwikkeld alles past mooi bij elkaar. Ik (keurmeester) hoop voor de toekomst dat zij maag uitgroeien tot de kwaliteit die ze nu laat zien, een echte Bijke. Loopt soepel en gemakkelijk is attent naar de baas. Veelbelovend 1.
15 februari 2016 Emke (2015)
Ook hier zag je dat Lobke Emke niet herkende als haar kind. Jammer! Emke doet het super goed in de roedel. Liesbeth heeft nog drie stabij teefjes. Emke is lief, knuffelig en ook ondernemend! Ene moment krijg ik een appje van Liesbeth “wat is ze lief” en dan een paar uur later appt Evelien “wat is ze stout”. Schitterend!
14 februari 2016 Egge Tobbe en Eard Bentley (2015)
Vandaag een bezoek gebracht naar Egge Tobbe en Eard Bentley. Winterse buien daar en koud! Tobbe doet het supergoed op de flat. Luistert heel goed naar Rianne en Rogier. Lobke vond er niets aan binnenhuis met Tobbe. Tobbe even in de bench en we hebben hem niet weer gehoord. Klasse! Daarna een uurtje met de honden gewandeld in het park en toen ging het veel beter met Lobke en Tobbe. Een heel lieve vrije hond die heel goed los kan lopen en erg gericht op zijn baasjes. Sociaal, speels met andere honden in het park.
Bentley onze jacht hond, zeer zeker. Ondernemend, klimt overal op en zal zeker de kans pakken als hij die krijgt om de wereld te verkennen. Jan is er duidelijk leuk mee bezig. Gaat ook jachttraining met hem doen. Ook hier weer zag je dat Lobke haar kinderen niet leuk vindt. Voor mij is dit nog iets waar ik aan ga werken dat ze socialer wordt naar anderen honden toe.
11 februari 2016 Elbrich Franca (2015)
Maandag zijn we bij Florien en Frans op bezoek geweest. Nou je herkend Elbrich Franca helemaal niet terug. Van de stevige, brede en wollige pup is ze nu een mooie slanke, niet klein maar wat slungelige hondje. Erg levenslustig, uitdagend en ondernemend. Lobke vond het maar niks bij Franca. Fiep en Lobke zagen het beide niet zitten met z´n drieën. Fiep naar huis in en toen begon Franca Lobke uit te dagen maar Lobke reageerde helemaal niet. Jammer voor Franca. Hoe lief Lobke voor de pups was toen deze nog bij ons waren, hoe afstandelijk zij nu op ze reageert. Jammer vindt ik dat wel. A.s. zondag gaan we naar Ewart Ketut, Egge Tobbe en Bentley. Gaan we even kijken hoe het met de mannen gaat!
31 januari 2016 Eefje en Etske Hikke (2015)
Vandaag op bezoek bij Eefje en Etske Hikke. Heel leuk om ze weer te zien.
Heerlijke speels, vrolijk en vrije honden met een prachtige vacht!. Naar Lobke toe wat afwachtend maar even later gaan ze gezellig met z’n tweeën aan de wandel. We hebben een lekkere wandeling gemaakt met de honden. Ze luisteren heel goed als ze los lopen Dat was met Lobke wel anders toen ze nog een pup was. Jan en ik hebben het heel erg naar ons zin gehad. Bedankt voor jullie gastvrijheid.
24 januari 2016 Eida Fenna (2015)
Vandaag op bezoek geweest bij Eida (Fenna). Nog steeds een ondernemend, speels, attent en een mooie hond met een prachtige vacht!
Lobke vond het maar niets zo’n druk vragend om aandacht pup om haar heen. Ze had meer belangstelling voor het konijn in het hok en een poes die even langs kwam. Een poes zo dichtbij dat was maar niets! Veel geblaf, staart omhoog maar Lobke durfde niet aan te vallen. Was best leuk om te zien. Kalfjes had |Lobke ook nog nooit gezien ook wel interessant. Later in de tuin begon ze Fenna ook wat uit te dagen of was het andersom. In ieder geval hebben wij, Lobke en Fenna een leuke middag gehad bij Johanna. En Gerbrich had heerlijke cake gebakken!
13 januari 2016 Eida Fenna (2015)
Hoi Willy, deze keer een iets minder leuk berichtje. Fenna heeft afgelopen vrijdag een ongelukje gehad. Tijdens het verhuizen van een paar kalveren hier in de schuur heeft Fenna een landhek op haar gekregen. Gelukkig viel het hek met de spijlen precies over haar heen en valt het enigszins mee. Toch heeft ze last van haar linker achterbeen. We zijn er geschrokken maar constateerden al vrij snel dat het waarschijnlijk niet gebroken was. We hebben het even aangekeken. Op zaterdag toch maar mee naar de puppycursus. Maar wel heel erg in dubio gestaan. Ook de cursusleidster heeft haar even bevoeld en gedacht dat er niets gebroken was. Toch hebben we de cursus grotendeels gelaten voor wat het was. Fenna op het kleedje naast me en zo kon ik toch nog dingen meekrijgen die mede-cursisten ook meekregen. Zondag hebben we erg rustig aan gedaan en maandag kan de dierenarts hier op het erf. Hij heeft ook Fenna even bekeken en constateerde hetzelfde, niets gebroken. Hij adviseerde om Fenna iets meer in de bench te laten en af te wachten hoe ze aan het eind van de week zou zijn. Gelukkig zien we nu dat het alweer een stuk beter met haar gaat. Vandaag leek het erop dat ze haar pootjes weer steeds beter ging gebruiken en niet meer zo ontlaste als in het weekend. We hopen dat het zo de goede kant weer op gaat. Verder gaat alles wel goed met haar. Ze eet nog steeds prima. Zindelijkheid gaat steeds beter en ook de slaapjes in de bench in plaats van op het kleedje naast ons bed gaan steeds beter. Hopelijk de volgende keer weer wat vrolijker nieuws! Groetjes, Johanna
14 januari 2016
Vanavond even contact gehad met Johanna. Het gaat goed met Fenna, ze dolt, speelt enz.
11 januari 2016 Ewart Ketut (2016)
Hoi Willy, leuk om een update te krijgen van Lobke en Silke.
Wij hebben even een pittige tijd gehad met Ketut. Hij begon op een gegeven moment weer heel veel te plassen in huis en in de bench en luisterde heel slecht. Aangezien het in het begin goed ging met hem vertrouwde ik het toch niet helemaal. Ik heb zijn urine laten testen en daar kwamen geen duidelijke zaken uit. wel had hij wat afwijkende waarden en kristallen in zijn urine. Heb hem toen voor de zekerheid toch maar op een antibioticum kuurtje gezet. Dat hielp erg goed. Vervolgens begon na de kuur zijn plas en slecht luister gedrag weer van voor af aan. Weer zijn urine laten testen maar dat was deze keer helemaal goed.
Tijdens Ketut zijn kuur zaten we ook met twee zieke kinderen die aan de antibiotica waren en s'nachts niet sliepen dus Janneke en ik hadden op een gegeven moment weinig energie meer. Hebben er toen voor gekozen om Ketut een weekje naar Opa en Oma te doen. Dat heeft perfect gewerkt. Mijn ouders hebben al meerdere honden gehad en zijn zeer gedisciplineerd. Ketut heeft dus een weekje bootcamp gehad en wij een week rust. Het gaat nu super. We hebben nu een strak schema met eten, uitgaan, slapen en opstaan. Verder ben ik heel strikt geworden in wat hij wel en niet mag en train iedere dag een 1/2 uur met hem om hem nieuwe dingen te leren. Dat werkt super. Of te wel ik heb mijzelf aangepakt en de hond volgt daarin
Met het vuurwerk deed hij het super. Ik had voor de jaarwisseling al een aantal keer een vuurwerkshow via de boxen en de tv afgespeeld. Vervolgens ben ik na 12 uur met hem naar buiten gegaan en heeft ie rustig zitten kijken naar al het vuurwerk, hij vond het zelfs mooi volgens mij, zelf de 100.000 klapper van de buurman deed hem niks.
Leuk als je binnenkort langs komt, geef maar een seintje. Lieve groet, Kirsten en de rest.
11 januari 2016 Eefje (2016)
Hoi Willy, leuk om zo’n snelle reactie te horen. Dank je wel voor de ondersteunende aanmoediging en tips. We snappen van een boel dingen wel hoe het werkt, maar je moet zo ontzettend consequent zijn om het toe te passen. We zouden hier bijvoorbeeld een wat ‘saaier’ stukje kunnen gebruiken om te trainen en haar op de interessante stukken aan de lijn houden. Maar dat is soms zo jammer als je lekker met een aantal buiten aan het klussen en spelen bent. Dan neem ik het soms op de koop toe dat ik haar uit de akker moet halen, waar een lekkere paardenvijg ligt of dat ze mee huppelt met mijn schoonouders die langs komen lopen. Als ik weet dat ze op dat moment toch niet zal luisteren geef ik beter geen commando. Maar ja, een eerste keer roep je vaak tòch...
Maar we komen er vast wel.
Vanochtend heb ik haar de laatste 100 meter voor ons eigen terrein los meegenomen. Ik had inderdaad wat brokjes bij me waar ze dol op is en ik had gecheckt of er geen voorbijgangers in zicht waren. En wat schetste mijn verbazing? Eefje bleef niet alleen bij me, maar pakte ook het einde van de hondenriem in haar mond. Zo heeft ze mij aan de lijn gehouden tot we binnen waren. Lief hondje. Nog steeds erg op ons gericht als de omgeving maar meewerkt! Fijne avond. Ingrid
10 januari 2016 Eefje (2015)
Dag Willy en Jan, we wensen jullie ook nog een gezond en heel gelukkig 2016.
Het is haast onvoorstelbaar dat Eefje pas 2 maanden bij ons is. Ze hoort er helemaal bij en is niet meer weg te denken uit de dagelijkse gang van zaken.
Het ritueel begint natuurlijk 's ochtends als ze uit de bench mag. Degene die het eerste beneden is is natuurlijk het gelukkigst, want die krijgt de meest uitgebreide begroeting van Eefje. Maar zodra er voetstappen op de trap te horen zijn staat ze blij te wachten op de volgende. We hebben wel een soort traphekje moeten maken, want anders komt ze de trap op als ze een tijdje alleen beneden is.
Als we ontbeten hebben en de jongens naar school gaan wandel ik een rondje met haar en speel wat op ons terrein. Vaak lopen we nog samen naar de katten en naar de kippen om ze te voeren en als Eefje geluk heeft gaan we nog naar mijn schoonouders en kan ze spelen met de jonge herder. Als ik pech heb heeft ze zelf bedacht om daar op visite te gaan, want dan luistert ze nergens meer naar en moet ik haar gaan ophalen. De weg kent ze uit haar hoofd... Werkpuntje...
Na de wandeling moet ze zichzelf vermaken of even gaan slapen, want hier thuis is altijd werk te doen. Dat gaat niet alle dagen even goed. Soms moet je om de 10 minuten kijken wat ze uitspookt of aan het knagen is. Wordt het te gortig dan biedt de bench uitkomst. Met een speeltje of wat verstopte snoepjes vermaakt ze zich dan even om vervolgens rustig te gaan liggen (dutten).
Rond het middaguur wandel ik weer even met haar en als de jongens terugkomen van school zet ik hen in om met Eefje te spelen en te wandelen. Dat vindt Eefje natuurlijk erg leuk, maar als er gevoetbald moet worden loopt ze regelmatig erg in de weg... Oplossing is natuurlijk om haar even flink af te matten en dan aan de 'rode lijn' te leggen (zo'n pin die je in de grond draait). Wel lekker buiten en erbij, maar niet voor de voeten.
Behalve de herkenbare ervaring met aangeknaagde oplaadsnoeren en tafelpoten is Eefje makkelijk, lief en gezellig.
Ze is al heel lang zindelijk, slaapt vanaf het begin prima in de bench in de keuken en is na een lange rit naar Limburg ook gewend aan dutjes doen in de bench in de auto. In huis heeft ze natuurlijk haar ondeugende momenten. Je herkent dat feilloos aan haar houding en ‘dansend-stiekeme’ manier van lopen. Wij benoemen dat volgens een Harry Potter film: “I solemnly swear that I am up to no good”. Sommige dingen zijn nu eenmaal leuker om zelf te ontdekken... Even stiekem gaan wij er dan achteraan om te bekijken wat ze heeft bedacht.
Eefje is nog wel vrij bijterig. Als je haar aanhaalt en aait begint ze vaak met wat snabbelen, dat knabbelen wordt of kauwen. Meestal op je mouw, maar als er een arm bijzit maakt dat haar niet zoveel uit. Ook zijn weglopende kuiten en enkels leuk als je weg loopt na een spelsituatie. We moeten kennelijk nog een duidelijker eind aan het spelmoment maken voor we overschakelen naar de orde van de dag. Op zich vindt Eefje het leuk om dingen te leren. Als ze graag wil spelen kun je ook heel goed iets leerzaams met haar doen. Binnen gaat dat binnen een paar keer meestal goed, maar als je datzelfde buiten wilt doen is het heel wat lastiger. Er is ook zoveel afleiding! Zoals je eerder al kon lezen is onze controle-afstand nog niet groot genoeg: “Eefje kom” werkt nog niet als ze zelf iets anders heeft bedacht. Soms ook wel, maar vaak moet je dan net iets bij de hand hebben om haar aandacht naar jou toe om te buigen. Spelletjes als apporteren doet ze half. Ze rent wel naar het voorwerp toe dat ze moet halen, maar laat het meestal gewoon liggen of al los voor ze bij je terug is. Zoveel interesseert het voorwerp haar meestal niet. Wel makkelijk om “los” te leren.
Verder is Eefje dol op wandelaars, fietsers en hardlopers. Reden om haar op het weggetje bij ons huis nog niet los uit te laten. Andere honden vindt ze ook erg leuk. Meestal gaat ze daar redelijk voorzichtig mee om: op een afstand laat ik haar eerst zitten en dan gaat ze geïnteresseerd zitten kijken. Kennismaken doet ze meestal heel rustig: ze gaat voor de hond zitten, houdt haar schouders wat laag, neusje omhoog en de oren heel glad naar achteren gevouwen alsof ze wil zeggen “Kijk eens naar mij, ik ben héél lief - vind je niet?”. Soms mogen ze dan spelen. Meestal is ze de lagere bij honden in de buurt, maar ze blijft altijd blij toenadering zoeken. Bij de puppy training kan ze heel leuk en gelijkwaardig spelen met de labradors. Spelen met de herders vindt ze echter ook leuk, al zijn deze haar te sterk. Enthousiast en dapper als ze is blijft ze wel ‘op tweede rang’ mee rennen met de stoere herders, maar in het spel lopen ze haar omver. Wat dat betreft is Anoushka een lieve, zachte herder. Daar kan ze heel goed mee spelen tot ze uitgeput tegen elkaar aan zakken. Net onze jongens.
Over zacht gesproken: Eefje heeft nog heel veel zachte haren. Ze krijgt wat stugger haar bovenop haar rug en haar staart wordt iets krulleriger. De jongens en met name Pepijn vragen al hoe we haar net zo zacht en glad kunnen houden als Lobke. Voeding is denk ik heel belangrijk daarin, dus we zijn wel benieuwd of jij qua brokken altijd het merk Prins gebruikt. Verder vroeg je nog hoe het met oud en nieuw ging; dat ging goed. Heel de dag waren er jongeren in de buurt bezig met karbiet schieten, maar ze vond dit niet eng. We hadden ook een week geoefend met vuurwerk: eerst sterretjes en een kleine romeinse kaars, later kleine knallers en steeds steviger knallers, toen nog wat groter siervuurwerk. Het meeste knalvuurwerk liet haar niet schrikken en maakte haar niet bang. Het meeste siervuurwerk vond ze juist interessant, tenzij er een gillend geluid bij zat. Die hebben de jongens niet meer afgestoken in haar buurt. Met oud en nieuw zelf hebben we Eefje en Anoushka (het herdertje) samen in de keuken gelaten van half twaalf tot half één. Zo hebben ze oud en nieuw al spelend doorgebracht met alleen maar oog voor elkaar.
We hadden wel een heel druk oud en nieuw. We waren met 4 gezinnen samen, plus een paar opa’s en oma’s. Twintig man haalden we met gemak. De volgende dag was Eefje dan ook knocked-out. Laat naar bed en veel indrukken... Tjonge, ga er maar aan staan! Later op de middag bleek ze een gezwollen neus te hebben van haar rechter oog tot haar rechter neusgat. Van die kant leek ze net een pitbul! We hebben natuurlijk de dierenarts even gebeld en die stelde ons gerust dat het waarschijnlijk een allergische reactie zou zijn op een plant of een insectensteek. Zou kunnen... of te veel kruitdamp opgesnoven, dacht ik. Het heeft wel drie dagen geduurd voor het helemaal weggetrokken was en Eefje weer lekker energiek was. Drie dagen een heel zoet hondje. Om nog een keer met een citaat uit een stripboek te spreken: “Nothing but a little virus to take the edge of a child...”
Nou, dit was een hele update. Mocht ook wel, want het was erg lang geleden dat je iets had gehoord.
We vinden het heel leuk als je langs komt om de stamboom te brengen. Maurits vroeg speciaal of je wel komt als hij thuis is, maar ook de andere jongens willen graag laten zien hoe dol ze op Eefje zijn. Misschien hebben ze ook nog wel allerlei vragen voor je, want steeds als ze iets lezen over Lobke zijn ze zeer met haar en jullie begaan.
De komende periode zijn we vrij veel thuis in de weekenden. De voetbalwedstrijden beginnen veelal weer in februari, maar af en toe is er nu ook al een toernooitje in de ochtend. De zaterdagmiddag en de zondag zijn wat ons betreft prima om af te spreken. Laat maar horen wat jullie past. We verheugen ons op jullie komst.
Namens ons allen met vriendelijke groet, Ingrid
10 januari 2016 Eard Bentley (2016)
Hallo Willy, zaterdag met Bentley voor het laatst naar de puppytraining geweest, we starten nu in een nieuwe groep voor de A. Hij doet goed zijn best en is erg vrij met de andere honden. Tweede Kerstdag tijdens het wandelen langs een brede sloot kreeg hij de geur te pakken van een dode ree aan de andere kant van de sloot. Voor ik het in de gaten had sprong hij in de sloot en zwom hij naar de overkant. Om hem niet aan de ree te laten kluiven heb ik hem met lieve woordjes en het laten zien van brokjes zover gekregen dat hij opnieuw de sloot in sprong en naar mij toe zwom. Van het vuurwerk en het carbid schieten heeft hij zich niets aan getrokken, we hebben hem zoveel mogelijk buiten gelaten met een kluif en dat vond hij veel belangrijker. Bentley weegt inmiddels 11 kilo.
Vandaag contact gehad met Brigitte Elsman, over vier weken start ze met een nieuwe groep jonge honden een cursus jachttraining waar we aan mee kunnen doen. Groetjes Jan.
10 januari 2016 Emke (2015)
Vrijdag is Emke bij mij in de winkel geweest en vanmorgen was ze even op bezoek bij de training. Een heel vrij hondje. Lobke vond het maar niks er was wel herkenning dat wel maar toen Emke Lobke begon te likken om de bek ze wat te enthousiast werd snauwde Lobke naar Emke. Lekker rennen in het land en gek doen. Een heerlijk dondersteentje is het.
7 januari 2016 Etske Hikke (2015)
Hi Willy, oud en nieuw ging prima, Hikke heeft geen enkel probleem gehad van het vuurwerk. Om 19:30 nog even uitgelaten, en vanaf een uur of 22 in de bench, tot 2 uur. Ze heeft lekker geslapen, hopen dat het zo blijft. Qua zindelijkheid begint het er op te lijken. Af en toe nog een klein plasje op de mat, maar we hebben deze week ook al 2 dagen binnen plas en poepvrij gehad. Ze plast binnen wel op rare momenten, soms 10 minuten nadat ze uit is geweest. Als Judith en ik alleen zijn gaat het prima, soms blaft ze omdat ze wat aandacht wil als we tv kijken, maar dat zal er wel af gaan. Als de kinderen zijn is het anders, dat jut elkaar toch op, en ik denk dat ze het lastig vind om haar rol te bepalen. Ze wil met ze spelen en is daar gewoon nog hardhandig in. De jongens vinden het wel leuk om haar uit te dagen om te spelen, en dat loopt vaak natuurlijk in huilen uit. Maar goed we willen het ook niet helemaal verbieden. In de bench vindt ze ook lastig als de jongens er zijn, dan wil ze denk ik gewoon mee doen. s’Avonds met het slapen gaan is het geen enkel probleem.
Groeten Chuck
6 januari 2016 Emke (2015)
Een korte update over Emke van de Schaopdiek, ze is bijna 4 maanden en woog 4 januari 11.5 kg. Ze is al helemaal ingeburgerd en is regelmatig erg ondeugend, lachen dus. Ze bijt nog steeds alles en iedereen, maar haar voorkeur gaat naar sokken, broeken en de poten van Klaske en Lieke, Diede laat ze met rust, toch respect voor oude dames! Emke is voor niets of iemand bang, een hele dappere meid en vindt bijna alles leuk. Ze is gek op eten en denkt altijd dat ze te weinig krijgt. Wij zijn heel gelukkig en blij met haar want ze is gewoon superlief en niet meer weg te denken.
4 januari 2016 Eida Fenna (2015)
Hoi Willy en Jan, nou, we zijn de jaarwissel goed doorgekomen. Oudejaarsdag had Fenna eigenlijk niet zoveel last van het vuurwerk en ook niet van het carbid-schieten. Op jouw advies zijn we ’s middags even naar buiten geweest met haar. Dat hadden we beter niet kunnen doen. We waren iets té dichtbij geraakt en bij een hele harde knal was het toch schrikken. Gelukkig kon ik haar rustig houden en zijn we verder gaan wandelen. Nog even wat gepraat onderweg en net gedaan alsof het heel normaal is. Toch was Fenna wat bang. We zijn overdag even bij onze overburen/vrienden geweest om Fenna alvast even de boel daar te laten verkennen. ’s Avonds zijn we bij hen gaan zitten met zes gezinnen inclusief een hele kroost kinderen. Fenna moest mee en heeft zich werkelijk voorbeeldig gedragen. Ze was natuurlijk al een beetje moe en ging heel keurig op het kleedje liggen of lekker warm tussen de benen van één der vrienden. De vele aaitjes vond ze prachtig. Buurpoes heeft ze keurig met rust gelaten (en andersom ook, hahaha). Om 0.00 uur tijdens het afschieten van het vuurwerk, heb ik haar aangelijnd in huis gehad, voor het geval jeugd per ongeluk de deur open zou laten staan. Fenna bleef mooi bij mij en was een klein beetje met Doeke aan het stoeien. Van het vuurwerk heeft ze vrijwel niets gemerkt.
Hoe merk je precies wanneer een pup aan het wisselen is?
Antwoord: Het wisselen van tanden zie je door bloed aan en in de bek. Als je in het bekje kijkt zie je ook dat er tanden en kiezen missen. Vaak begint het met de snijtanden, vervolgens de kiezen en meestal zijn de hoektanden het laatst. De honden kunnen ook slechter gaan eten.
Puppycursus gaat heel goed. We zitten in een fanatieke groep en krijgen zelfs gratis en voor niets een kwartiertje extra trainen omdat we allemaal zo goed ons best doen. Is dat niet leuk. Fenna kan het echter nog niet helemaal volhouden en verliest wat concentratie maar over het algemeen doet ze als jonkie tussen de iets oudere pups heel goed haar best. Voor mij is het ook even wennen en aftasten. Het is voor mij ook de eerste keer met een pup. Anderen hebben al eens vaker een hond opgeleid. Apporteerspelletjes vind Fenna geweldig en als het aan haar ligt gaan we daar uren mee door. Het speeltje teruggeven is nog wel een dingetje, maar dat leren we vast ook nog wel.
Groetjes en tot een volgende keer. Johanna
'
Maak jouw eigen website met JouwWeb